هیچ کاری، هرچقدر هم که مهم بود، مانع حضور سر وقت او برای نظافت نمی‌شد. سفره می‌انداخت و جمع می‌کرد. غذا و چای، آماده و تقسیم می‌کرد. خیلی تمیز ظرف‌ها را می‌شست. سنگر، محوطه و حتی دستشویی و توالت‌ها را به دقت نظافت و ضدعفونی می‌کرد.

شاید بعضی‌ها چنین اَعمالی را برای یک فرماندۀ شاخص نظامی جایز نمی‌دانستند، اما حاج احمد منطق دیگری داشت. او می‌گفت: «فرمانده کسیه که توی خط مقدم، برادر بزرگ تره و در سایر مواقع، کمترین و کوچک‌ترین برادر بچه رزمنده هاست.» حاج احمد با این رفتار خود بر قلب‌های بچه‌ها حکومت می‌کرد.

عکس تازه منتشر شده از جاویدالاثر حاج احمد متوسلیان در مریوان